Let's go pumpkins
One was old. Once she went to her daughter. The girl used to live in another village. On the way, there was a big forest in the middle. The old woman walked down the road, carrying a stick. On the way she met a fox. He said 'Old man, old man, I will eat you'. But the old woman was smart.
She said 'You will not be satisfied by eating me. Wait a few days instead. Goes to Lekki, eats butter, fat gets fat, then eat me.' The fox understood the old woman's words. The old woman went ahead. A tiger met her. He said 'Old man, old man, I will eat you'. He panicked. The old woman said to him, 'You will not be satisfied by eating me. Wait a little longer than that. Goes to the lake, eats butter, gets fat, then eat me. Taking this understanding of the tiger, the old woman went ahead. She went to Leki.
She enjoyed it for a long time. She became fat after eating and drinking. After a few days she thought that she should go to her home, she remembered that the fox and the tiger were going to eat her. She told all this to her daughter then the daughter gave her a magic pumpkin. On her way back to her home, she took a big red pumpkin. Sitting in it, she said to Bhopalaya, 'Let's go Bhopalaya Tunuk Tunuk'. Pumpkin left on the road. On the way, the tiger saw a pumpkin. He said 'Old man, stop old man!' The old woman said from inside, 'What old woman and what old lady. 'Chal Ray Bhopalaya Tunuk Tunuk'. With that, the pumpkin started running away.
After going a little further, he met a fox on the way. He said 'Old man, stop old man!' The old woman said from inside, 'What old woman and what old lady. Even the fox tried to stop the pumpkin.
But the old woman said inside 'Chall re Bhopalaya tunuk tunuk!'. Again the pumpkin started running. Such was old wisdom. She was nowhere to be found in the clutches of the jackal and the tiger. Sitting in the pumpkin, she reached her home safely.
Meaning - trickery is better than strength.
चल रे भोपळ्या टुणूक टुणूक
एक होती म्हातारी. एकदा ती आपल्या लेकीकडे जायला निघाली. लेक रहायची दुसर्या गावाला. रस्त्यानं जाताना मधेच एक मोठे जंगल होत. म्हातारी काठी टेकत, टेकत रस्त्याने निघाली. वाटेत तिला भेटला कोल्हा. तो म्हणाला 'म्हातारे, म्हातारे, मी तुला खातो'. पण म्हातारी हुषार होती.
ती म्हणाली 'मला खाऊन तुझे पोट भरणार नाही. त्यापेक्षा थोडे दिवस थांब. लेकीकडे जाते , तूपरोटी खाते, लठ्ठ मुठ्ठ होते, मग मला खा.' कोल्ह्याला म्हातारीचे म्हणणे पटले.म्हातारी पुढे निघाली. तिला भेटला वाघ. तो म्हणाला 'म्हातारे, म्हातारे, मी तुला खातो'. त्याने डरकाळी फोडली. म्हातारी त्याला म्हणाली 'मला खाऊन तुझे पोट भरणार नाही.त्यापेक्षा थोडे दिवस थांब. लेकीकडे जाते , तूपरोटी खाते, लठ्ठमुठ्ठ होते, मग मला खा. ' वाघाची अशी समजूत काढून म्हातारी पुढे निघाली.लेकीकडे गेली .
ती खूप दिवस मजेत राहिली. खाऊन पिऊन लठ्ठमुठ्ठ झाली. थोडया दिवसांनी तिला वाटले की आपण आपल्या घरी जावे तेव्हा तिला आठवले की कोल्हा आणि वाघ आपल्याला खाणार आहे . तिने हे सर्व आपल्या लेकीला सांगितले मग लेकीने तिला जादूचा भोपळा दिला . आपल्या घरी परत येताना तिने एक मोठा लाल भोपळा घेतला. त्यात बसून ती भोपळयाला म्हणाली ' चल रे भोपळया टुणुक टुणुक'. भोपळा रस्त्याने निघाला. वाटेत वाघाने भोपळा पाहिला. तो म्हणाला 'म्हातारे, म्हातारे थांब!' आतून म्हातारी म्हणाली 'कशाची म्हातारी आणि कशाची कोतारी. चल रे भोपळया टुणुक टुणुक'. त्याबरोबर भोपळा जोरात पळू लागला.
थोडं पुढे गेल्यावर वाटेत कोल्हा भेटला. तो म्हणाला 'म्हातारे, म्हातारे थांब!' आतून म्हातारी म्हणाली 'कशाची म्हातारी आणि कशाची कोतारी. कोल्ह्यानेही भोपळयाला थांबवण्याचा प्रयत्न केला.
पण म्हातारी आतून म्हणाली 'चल रे भोपळया टुणुक टुणुक!'. पुन्हा भोपळा जोरात पळू लागला. अशी होती म्हातारी हुषार. कोल्हा आणि वाघाच्या तावडीत ती काही सापडली नाही. भोपळयात बसून ती सुखरूप आपल्या घरी पोचली.
तात्पर्य - शक्ती पेक्षा युक्ती श्रेष्ट.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा